Schyłek sztuki gotyckiej
Okres późnego gotyku to czas ogromnego rozwoju rzeźby, która przestała być dodatkiem i
stała się samodzielnym dziełem. Najczęściej pojawiał się motyw ukrzyżowanego
Chrystusa,
Marii z martwym Jezusem na kolanach (czyli
pietę),
Madonny z Dzieciątkiem oraz postaci świętych. Rzeźby wykonywano z metali szlachetnych (nie przeznaczano ich do kościołów, lecz, najczęściej, do pałacowych
kaplic), kamieni, kości słoniowej lub drewna. Jednym z najbardziej utalentowanych rzeźbiarzy był pochodzący z
Norymbergi Wit Stwosz, który przez wiele lat pracował w
Krakowie, a jego największym dziełem jest
nagrobek Kazimierza Jagiellończyka w katedrze wawelskiej oraz wspaniały ołtarz w
Kościele Mariackim w Krakowie.